-
1 nadwerężyć się
-
2 nadwerężyć\ się
сов. надорваться (о ком-л.)+nadwyrężyć się, naderwać się
-
3 nadwerężyć
nadwerężyć się sich übernehmen, sich überfordern -
4 nadszarpnąć się
-
5 nadszarpnąć\ się
сов. подорваться, расстроиться, расшататься (о здоровье) -
6 nadweręż|yć
pf — nadweręż|ać impf Ⅰ vt książk. to strain- nadwerężać swoje siły to (over)tax one’s strength- nadwerężyć mięśnie to strain one’s musclesⅡ nadwerężyć się — nadwerężać się to overstrain oneself, to overtax oneself- nadwerężył się przy przenoszeniu szafy he overstrained himself moving the wardrobeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadweręż|yć
-
7 nadwerężać
nadwerężyć się sich übernehmen, sich überfordern -
8 nadwerężać
impf nadwerężyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt(zaufanie, cierpliwość) to stretch; ( siły) to overtax* * *ipf.nadwerężyć pf. lit. (= osłabiać) weaken, impair, injure; ( wzrok) weaken; ( zdrowie) undermine; (siły, fundusze) tax, strain.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadwerężać
-
9 wykrę|cić
pf — wykrę|cać impf Ⅰ vt 1. (wyjąć) to unscrew [śrubę, żarówkę] 2. (przekrzywić) to twist- wykręcić głowę do tyłu to twist one’s head back- wykręcić komuś rękę to twist sb’s arm3. (nadwerężyć staw) to twist- wykręcić sobie nogę w kostce to twist one’s ankle4. (wykonać ewolucję) to turn [piruety] 5. (wycisnąć wodę) to wring [bieliznę, pranie] Ⅱ vi [kierowca, pojazd] to turn round Ⅲ wykręcić się — wykręcać się 1. (odwrócić się) to turn- wykręcił się na pięcie i wyszedł he turned on his heel and left2. pot. (wymigać się) to get a. weasel out- wykręcił się od odpowiedzialności he weaselled out of the responsibility- wykręcił się od kary he got away with itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrę|cić
-
10 szarpać
I. vt\szarpać za coś an etw +dat reißen [ lub zerren]\szarpać kogoś za włosy/rękaw jdn an den Haaren/am Ärmel ziehenIII. vr\szarpać się za brodę sich +akk am Bart zerren3) ( dokuczać sobie nawzajem)mąż szarpie się z żoną der Mann und seine Frau quälen sich gegenseitig -
11 sfors|ować
pf Ⅰ vt 1. (pokonując trudności) to force [drzwi, okno, zamknięcie]; to cross, to cross over vi [rzekę, most]- sforsować pozycje wroga to storm and overrun enemy positions- sforsowano rzekę po dwóch dniach ciężkich walk the river was crossed after two days of heavy fighting- ostatnia próba sforsowania przełęczy/szczytu the last attempt to reach the col/summit2. (nadwerężyć) to overstrain [mięśnie, serce] ⇒ forsować Ⅱ sforsować się (przemęczyć się) to overstrain oneself ⇒ forsować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sfors|ować
-
12 naderwać
* * *pf.- rwę -rwiesz, - rwij zob. nadrywać.pf.1. zob. nadrywać się.2. (= nadwerężyć sobie plecy) strain l. pull one's back.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naderwać
-
13 osłabiać
impf ⇒ osłabić* * *(człowieka, serce, fundament) to weaken; ( wrażenie) to reduce, to lessen; (cios, upadek) to soften, to cushion* * *ipf.osłabić pf.1. (= czynić mniej intensywnym) reduce, lessen; osłabić tempo reduce pace, slow down; poduszka powietrzna osłabiła siłę uderzenia air bag reduced the impact.2. (= czynić słabszym, mniej sprawnym) weaken, enfeeble; grypa osłabia serce flu weakens the heart; zmęczenie osłabiło moją zdolność koncentracji fatigue reduced my ability to concentrate.3. (= nadwerężyć) weaken; powódź osłabiła fundamenty flood weakened l. undermined the foundations.4. (= złagodzić) soften, cushion.ipf.osłabić się pf. weaken.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osłabiać
-
14 wykręcać
I. vtwykręcić komuś rękę jdm die Hand auf den Rücken drehen5) ( nadwerężyć)wykręcić rękę die Hand verrenkenII. vr1) ( odwrócić się) sich +akk umdrehen2) (pot: unikać) -
15 verausgaben
verausgaben *vrsich \verausgaben ( physisch) nadwerężać [ perf nadwerężyć]; się ( finanziell) rujnować [ perf z-] się
См. также в других словарях:
nadwerężyć — dk VIb, nadwerężyćżę, nadwerężyćżysz, nadwerężyćręż, nadwerężyćżył, nadwerężyćżony nadwerężać ndk I, nadwerężyćam, nadwerężyćasz, nadwerężyćają, nadwerężyćaj, nadwerężyćał, nadwerężyćany «osłabić, uszkodzić przez zbytni wysiłek; nadwątlić,… … Słownik języka polskiego
zdźwigać się — dk I, zdźwigać sięam się, zdźwigać sięasz się, zdźwigać sięają się, zdźwigać sięaj się, zdźwigać sięał się «zmęczyć się, nadwerężyć się dźwiganiem» Zdźwigał się nosząc worki … Słownik języka polskiego
nadwerężać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}nadwyrężać się – nadwerężyć się {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}nadwyrężyć się {{/stl 22}}{{stl 7}} pracując, wysilając się ponad miarę, spowodować szkodę, uszczerbek własnego zdrowia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeforsować — dk IV, przeforsowaćsuję, przeforsowaćsujesz, przeforsowaćsuj, przeforsowaćował, przeforsowaćowany przeforsowywać ndk VIIIa, przeforsowaćowuję, przeforsowaćowujesz, przeforsowaćowuj, przeforsowaćywał, przeforsowaćywany 1. «przeprowadzić coś wbrew… … Słownik języka polskiego
przedźwigać — dk I, przedźwigaćam, przedźwigaćasz, przedźwigaćają, przedźwigaćaj, przedźwigaćał, przedźwigaćany rzad. «przenieść z trudem coś ciężkiego z jednego miejsca na drugie» przedźwigać się rzad. «nadwerężyć się dźwiganiem; podźwigać się» Przedźwigał… … Słownik języka polskiego
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
zachwiać — dk Xb, zachwiaćchwieję, zachwiaćchwiejesz, zachwiaćchwiej, zachwiaćał, zachwiaćali a. zachwiaćchwieli, zachwiaćany «spowodować chwianie się kogoś, czegoś; poruszyć, pochylić kogoś, coś w różne strony, wytrącić ze stanu równowagi; zachybotać,… … Słownik języka polskiego
wykręcić — dk VIa, wykręcićcę, wykręcićcisz, wykręcićkręć, wykręcićcił, wykręcićcony wykręcać ndk I, wykręcićam, wykręcićasz, wykręcićają, wykręcićaj, wykręcićał, wykręcićany 1. «kręcąc odłączyć coś od czegoś, wyjąć, wyciągnąć coś skądś ruchem obrotowym»… … Słownik języka polskiego
zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… … Słownik języka polskiego
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego
wyszarpać — dk IX, wyszarpaćpię, wyszarpaćpiesz, wyszarpaćszarp, wyszarpaćał, wyszarpaćany wyszarpnąć dk Va, wyszarpaćnę, wyszarpaćniesz, wyszarpaćnij, wyszarpaćnął, wyszarpaćnęła, wyszarpaćnęli, wyszarpaćnięty, wyszarpaćnąwszy wyszarpywać ndk VIIIa,… … Słownik języka polskiego
